عوامل متعددی در تعیین روش نماشویی مناسب موثر هستند. ارتفاع ساختمان، نوع نما و حتی حجم و شدت جرم در انتخاب روش موثر است؛ اما بهطورکل برای نماهای سطح صاف مانند: شیشه و کامپوزیت از آب و مواد شوینده با کمک تی و ابر استفاده میشود. روش مورد استفاده هم میتواند با طناب و هم با داربست انجام میشود.
در مورد سطوح سنگی، آجری و بتنی و سطوحی که جرم آنها مدت زیادی است تمیز نشده باشد معمولا از واترجت استفاده میشود؛ چنانچه مقدار جرم شدیدتر و سخت باشد از سندبلاست ماسه برای شستشوی نما استفاده میشود؛ روش سندبلاست با لایهبرداری سطوح همراه است.
نماشویی با طناب، روشی است که افراد متخصص با کمک طناب از بالای ساختمان شروع به شستشو میکنند؛ در واقع در این روش ابزار نگهدارنده طناب است. امنیت این روش کمتر از سایر روشهاست، اما محدویتی در شستشوی انواع نماها ندارد. سرعت عمل بالای این روش و کاربرد آن در مناطق مختلف باعث شده که این روش در شهر تهران مورد استقبال زیادی قرار گیرد.
عمدتا برای ساختمانهای مرتفع، و ساختمانهایی که امکان زدن داربست وجود ندارد از این روش استفاده میشود. به شخصی که نماشویی با راپل را انجام میدهد، راپل کار میگویند. هرگونه سهلانگاری در حین نماشویی با این روش خسارات جانی در پی دارد.
نماشویی سنتی یا همان نماشویی با داربست، مطمئنترین و ایمنترین روش نماشویی است، اما این روش بدلیل اینکه بخشی از فضای جلوی ساختمان را میگیرد، خصوصا در مناطق پرتردد مثل بازار، امکان استفاده در همه جا ندارد. در مناطق کم رفتوآمد و جاهایی که اشغال پیادهرو مانعی برای تردد عابرین نمیباشد، این روش بهترین روش برای شستشوی نما بهشمار میآید. در این روش ابزار خاصی برای شستشو نیاز نمیباشد و عملیات شستوشو با آب، مواد شوینده و ابزاری مانند: ابر و تی انجام میشود.
دستگاه واتر جت یک نوع پمپ است که آب را با فشار بسیار بالا به سطوح میپاشد. این دستگاه چنان آب را با فشار پمپاژ میکند که ذرات آب قادر به از بین بردن هرنو جرمی از روی سطوح خواهند بود. در واقع این دستگاه در حال حاضر بیشترین کاربرد را در نماشویی دارد و بعنوان مکمل روش نماشویی با طناب بهشمار میآید.
این روش برای همه انواع نماها بهکار میرود و هر نوع جرمی را از روی سطوح پاک میکند؛ البته با توجه به سختی جرم سطوح، ممکن است از آب گرم برای شستشو استفاده شود.